Angina, czyli zapalenie migdałków podniebiennych, jest chorobą wywoływaną przez bakterie – paciorkowce lub wirusy. Jej pierwszymi objawami są ból gardła i szybko narastająca gorączka. Przy anginie bakteryjnej konieczne jest stosowanie antybiotyków.

Bakteryjne zapalenie migdałków u dzieci: objawy

Choroby migdałków są stosunkowo częstym schorzeń występującym wśród dzieci. Migdałki podniebienne lokalizujące się po obu stronach gardła stanowią ważną część układu odpornościowego – zapewniają organizmowi ochronę przed drobnoustrojami chorobotwórczymi i zanieczyszczeniami. Angina występująca u dzieci najczęściej ma podłoże bakteryjne i wywoływana jest przez paciorkowce. Określana jest również jako angina ropna. Pierwszym objawem choroby jest silny ból gardła, który promieniuje w kierunku uszu i utrudnia połykanie. U dziecka pojawia się wysoka gorączka sięgająca powyżej 38ºC oraz dreszcze.

Charakterystycznym objawem są również powiększone węzły chłonne szyjne i podżuchwowe, które stają się bolesne pod uciskiem. Anginie bakteryjnej towarzyszy uczucie ogólnego rozbicia, złe samopoczucie, osłabienie oraz ból głowy. U dziecka mogą wystąpić również: bóle brzucha, nudności i wymioty. Migdałki chorego dziecka są rozpulchnione i powiększone. Można na nich zaobserwować tzw. czopy ropne przybierające postać biało-żółtych nalotów. Zakaźność choroby utrzymuje się do około 24 godzin po zastosowaniu antybiotykoterapii u dziecka.

Rozpoznanie anginy bakteryjnej u dziecka

Angina ropna u dzieci rozpoznawana jest zazwyczaj na podstawie wywiadu z rodzicami oraz obrazu klinicznego, czyli występujących objawów choroby. W przypadku wątpliwości lekarz przeprowadza test na obecność paciorkowców w gardle. Badanie polega na pobraniu wymazu z gardła, który następnie nanosi się na pasek testowy. Wynik badania uzyskuje się bardzo szybko – w ciągu 10 -20 minut lekarz może stwierdzić, jakie jest podłoże choroby.

Leczenie anginy paciorkowcowej u dziecka: antybiotykoterapia

Zapalenie migdałów na tle bakteryjnym u dzieci wymaga zastosowania antybiotykoterapii. W przypadku zlekceważenia choroby, zakażenie paciorkowcami może doprowadzić do rozwoju poważnych i niebezpiecznych dla życia dziecka powikłań. Konsekwencją nieleczonej anginy paciorkowcowej może być:

• zapalenie ucha środkowego,
• zapalenie zatok,
• zapalenie węzłów chłonnych szyjnych,
• ropień okołomigdałkowy,
• zapalenie kłębuszków nerkowych,
• gorączka reumatyczna,
• uszkodzenia serca.

Antybiotykoterapia przy bakteryjnym zapaleniu migdałków trwa najczęściej co najmniej 10 dni. W leczeniu wspomagającym dziecku podaje się tabletki do ssania, leki przeciwbólowe oraz przeciwzapalne. Ulgę w bólu przynosi również płukanie gardła naparem z szałwii lub rumianku. W trakcie choroby dziecko powinno pozostać w łóżku i wypoczywać. Zaleca się stosowanie diety lekkostrawnej. Potrawy powinny być rozdrobnione lub półpłynne, aby nie podrażniały chorego gardła. Wskazana jest duża ilość białka, np. z chudego mięsa drobiowego. Należy unikać pokarmów kwaśnych, bardzo gorących oraz pikantnych. W przypadku nawracającej anginy ropnej lekarz może zadecydować o poddaniu dziecka zabiegowi wycięcia migdałków.

Angina o podłożu wirusowym: objawy

Zapalenie migdałków może być wywołane przez adenowirusy – wówczas mówi się o anginie wirusowej. Jej obraz kliniczny jest podobny do anginy ropnej. Rozpoznanie podłoża choroby ma jednak bardzo duże znaczenie, gdyż angina wirusowa nie poddaje się leczeniu za pomocą antybiotykoterapii. Charakterystycznymi objawami wirusowego zapalenia migdałków są: kaszel, obecność wydzieliny w nosie, zapalenie spojówek oraz bóle mięśniowo-stawowe. U dziecka pojawiają się również: ogólne osłabienie organizmu oraz silny ból gardła. W większości przypadków migdałki są zaczerwienione i powiększone. Nie stwierdza się na nich białego, ropnego nalotu, co szczególnie pozwala na różnicowanie anginy bakteryjnej i wirusowej.

Przewlekłe zapalenie migdałków, czyli częste anginy u dziecka

Przewlekłe zapalenie migdałków u dziecka rozwija się w następstwie nawracających zakażeń bakteryjnych o przebiegu ostrym. Choroba rozpoznawana jest w przypadku, gdy objawy utrzymują się przez co najmniej 3 miesiące. Objawy przewlekłego zapalenia migdałków są mniej nasilone niż przy infekcjach ostrych. U dziecka pojawia się:

• ból gardła,
• uczucie swędzenia, pieczenia, drapania w gardle,
• pokasływanie,
• utrudnione połykanie – dziecko ma wrażenie obecności przeszkody w gardle,
• migdałki są powiększone, zaczerwienione, niekiedy zawierają ropną treść.

W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego, które polega na stosowaniu płukanek odkażających, antybiotyków i leków immunostymulujących (czyli stymulujących układ odpornościowy) konieczne jest usunięcie migdałków podniebiennych.