Interna uchodzi za królową nauk medycznych, ponieważ jest najstarszą specjalizacją lekarską, traktującą człowieka w sposób holistyczny, opierającą się na założeniu, że stan umysłu, ducha i ciała wzajemnie wpływają na siebie i należy uzdrawiać cały organizm, a nie tylko jego chorą część. Internista stanowi fundament opieki medycznej – jest lekarzem, z którym dorosły człowiek spotyka się najczęściej, ponieważ zajmuje się bardzo powszechnymi chorobami wewnętrznymi.

W Polsce pracuje obecnie blisko 18 000 internistów. Problemem jest jednak coraz starszy wiek lekarzy tej specjalizacji, brak ich następców (wielu absolwentów uczelni medycznych wybiera lepiej płatne specjalizacje) i migracja zagraniczna młodych medyków. W efekcie większość krajowych placówek służby zdrowia boryka się z brakiem internistów przy zwiększonym zapotrzebowaniu na ich usługi, wynikającym m.in. ze starzenia się społeczeństwa.

Internista – kto to?

Internista jest lekarzem pierwszego kontaktu w przypadku większości schorzeń narządów wewnętrznych. Przeprowadza wywiad i badania przedmiotowe, stawia diagnozę, udziela zaleceń lekarskich, przepisuje leki, wystawia skierowania na badania, konsultacje czy hospitalizacje, a także zwolnienia lekarskie. Internista zajmuje się również profilaktyką i ogólną kontrolą stanu zdrowia oraz kwalifikuje do szczepień.

Podczas wizyty lekarz może dokonać pomiaru i interpretacji ciśnienia tętniczego, wykonać badanie per rectum lub otoskopię (fizykalne badanie ucha za pomocą wziernika, umożliwiające ocenę przewodu słuchowego zewnętrznego i pośrednio ucha środkowego przez analizę błony bębenkowej).

Specjalizacja z zakresu chorób wewnętrznych jest potrzebna lekarzom planującym dalszy rozwój zawodowy i specjalizowanie się w wąskich dziedzinach medycyny, umożliwia kształcenie w wielu specjalizacjach szczegółowych.

Co trzeba wiedzieć przed pójściem na zwolnienie lekarskie? Zobaczcie:

Internista – czym się zajmuje?

Internista powinien potrafić ocenić funkcjonowanie wszystkich narządów, a znając organizm pacjenta całościowo, często może najszybciej zdiagnozować pojawiające się lub zagrażające mu choroby. Tego typu specjalista zajmuje się bowiem schorzeniami wszystkich układów, np. oddechowego, trawiennego, moczowego, odpornościowego czy krwionośnego. Powinien również mieć wiedzę na temat chorób alergicznych i reumatologicznych, a także zaburzeń endokrynologicznych. Jeżeli internista uzna, że konieczna jest interwencja lekarza konkretnej specjalizacji, wystawia odpowiednie skierowanie.

Internista musi mieć rozległą wiedzę na temat fizjologii człowieka. Specjalista chorób wewnętrznych poradzi sobie także z wykonaniem nieskomplikowanych zabiegów medycznych, np. cewnikowania.

Obecnie interna jest bardzo obszerną i trudną specjalizacją, wymaga bowiem opanowania wiedzy z zakresu kardiologii, gastroenterologii, pulmonologii czy endokrynologii.

Od internisty pacjent ma prawo oczekiwać wsparcia, zrozumienia i rozmowy. Lekarz tej specjalności musi udzielać praktycznych wskazówek oraz w prosty i rzeczowy sposób informować o terapii i rokowaniach. Osoba pojawiająca się w jego gabinecie nie powinna bać się szczerej rozmowy z lekarzem i zadawania pytań.

Internista a lekarz rodzinny

Internista często bywa kojarzony z lekarzem rodzinnym, czyli specjalistą medycyny rodzinnej, choć w rzeczywistości są to dwie różne specjalizacje. Druga z nich jest szersza, ponieważ wymaga zarówno wiedzy z dziedziny chorób wewnętrznych, jak i pediatrii czy geriatrii. Lekarz rodzinny ma uprawnienia, by udzielać porad dorosłym i dzieciom, powinien patrzeć na pacjenta całościowo, także w kontekście jego najbliższego otoczenia. Internista zajmuje się tylko osobami dorosłymi.

Internista – lekarz pierwszego kontaktu?

Lekarz pierwszego kontaktu to jedynie funkcja, pełnić ją może zarówno internista, jak i specjalista medycyny rodzinnej. Zajmuje on jednak kluczową funkcję w systemie ochrony zdrowia, ponieważ od jego diagnozy często zależy los pacjenta, np. chorującego na raka. Tak zwany pakiet onkologiczny daje lekarzowi pierwszego kontaktu prawo do skierowania pacjenta z podejrzeniem nowotworu na szybką ścieżkę diagnostyczną. W praktyce jednak nie zawsze działa to prawidłowo.

Co zawierają w swoim składzie leki przeciwbólowe? Zobaczcie:

Bibliografia:

"Sytuacja interny w Polsce", Prof. Jacek Imiela, Międzyleski Szpital Specjalistyczny, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Konsultant Krajowy w Dziedzinie Chorób Wewnętrznych, Warszawa 2015