Pleśniawkami określamy małe białe kropki występujące pojedynczo lub w skupiskach, które pojawiają się w buzi dziecka. Są częstą dolegliwością dwumiesięcznych niemowląt lub kilkudniowych noworodków. Jest to objaw grzybiczego zapalenia jamy ustnej, spowodowanego zakażeniem grzybami Candida albicans.

Pleśniawki u noworodków - objawy

Pleśniawki u noworodków - przyczyny

Do pozostałych czynników, które predysponują do rozwoju pleśniawek u małych dzieci należą:

• wcześniejsze zakażenia - pleśniawki mają tendencję do nawrotów, gdy dziecko już raz zmagało się z problemem, jest duże prawdopodobieństwo, że pojawi się w przyszłości;
  
• obniżona odporność - nierozwinięty jeszcze w pełni układ odpornościowy nie stanowi odpowiedniej bariery przed zakażeniem; pleśniawki mogą się pojawić podczas przejściowych stanów obniżonej odporności, jak przeziębienie czy ząbkowanie;
  
• nieprzestrzeganie zasad higieny - przestrzeganie podstawowych zasad higieny dziecka zmniejsza ryzyko pojawienia się pleśniawek (niepodawanie do buzi brudnych przedmiotów, niesterylizowanych smoczków);
  
• antybiotykoterapia lub przyjmowanie kortykosteroidów w postaci wziewnej - ubocznym skutkiem podawania antybiotyków jest często grzybica, dlatego warto stosować probiotyk;
  
• przedwczesny poród - wcześniaki mają mniejszą odporność od dzieci urodzonych w terminie;
  
• niska waga urodzeniowa;
  
• niedobór witamin, a w szczególności witaminy B12 i żelaza.
  

Pleśniawki u noworodków- leczenie

Specjalista, na podstawie wieku dziecka i stopnia zaawansowania choroby, określa sposób leczenia pleśniawek. Zazwyczaj przepisuje się leki przeciwgrzybicze i antyseptyczne w formie płynnej do miejscowego stosowania. Terapia trwa około tygodnia. 

Stosowanie się do zaleceń specjalisty umożliwia szybkie wyleczenie pleśniawek. Podczas leczenia warto trzymać się tych kilku zasad:

• przed nałożeniem leku delikatnie usunąć z zakażonych grzybem miejsc biały nalot; pomocne może być użycie zamoczonego uprzednio w soli fizjologicznej jałowego gazika; nie wolno ścierać pleśniawek na siłę, bo to spowoduje jeszcze większe podrażnienie chorych miejsc i krwawienie;
  
• zapewnić poprawę warunków higienicznych - wymienić dotychczas używane smoczki na nowe, systematycznie sterylizować przedmioty wkładane przez dziecko do buzi, a zwłaszcza butelki do karmienia, nie oblizywać smoczka dziecka, wyparzać zabawki, nie pozwalać dziecku na wkładanie rączek do buzi i ssanie kciuka;
  
• pędzlować jamę ustną dziecka w miejscach zmienionych chorobowo zamiast zakraplać lek do buzi czy rozsmarować go przy użyciu szpatułki; po dokładnym umyciu rąk nakładać na środkowy lub wskazujący palec wyjałowioną gazę uprzednio zmoczoną w płynie zaleconym przez lekarza;
• nie przerywać kuracji przed czasem wskazanym przez lekarza, ponieważ za wczesne odstawienie środków leczniczych może prowadzić do szybkiego nawrotu choroby;
• dbać o higienę jamy ustnej - nie przesadzać z intensywnością mycia zębów; używać pasty bez fluoru i miękkich silikonowych szczoteczek;
  
• nie podawać dziecku bardzo gorących, pikantnych potraw i cytrusów.