Mam dziecko które poszło pierwszy raz do przedszkola .. Wczoraj już było ,,nie chce isc do przedszkola,, a dziś Furioza . Swiganie się po podłodze , rzucanie butami, panie ja wyrywały. I żeby to był płacz to bym to zrozumiała ale tego ataku szału nie moge unieść . I co najgorsze to to ze ona nie robi tego bo jest smutna z poczucia tęsknoty ona po prostu chce postawic na swoim chce rządzić to ona chce stawiać warunki

Paulina Mierzejewska, psycholożka dziecięca
Pani dziecko prawdopodobnie jest w procesie adaptacji do przedszkola. W tym czasie mogą pojawić się różne emocje. Ważne jest to, jak Pani będzie reagowała na te emocje. Dziecko potrzebuje czuć, że Pani daje radę z jego emocjami. Im bardziej będzie Pani spokojna to łatwiej dziecku będzie się uspokoić. Może Pani bawić się w przedszkole, opowiadać jak to wygląda i co się będzie działo w przedszkolu. Proszę pamiętać, że to jest nowa sytuacja i może warto ją odbierać wcześniej z przedszkola przez pierwszy tydzień, żeby wzmacniać to, co wydarzyło się dobrego w przedszkolu.

Dzien dobry, mój syn pierwszy rok poszedł do przedszkola. Nie chcę wyjsc z domu (przedłuża to do granic mozliwosci), wejść do sali, a jak się go odbiera to jest super zadowolony. Jak sobie poradzić z porannymi "przepychankami" żeby z uśmiechem syn szedł do przedszkola Z góry wielkie dzięki za odpowiedź

Paulina Mierzejewska, psycholożka dziecięca
Można zacząć czytać książeczki o przedszkolu, na przykład jak to jest kiedy dziecko idzie do przedszkola. Kolejna rzecz, to może się bawić w przedszkole i na przykład można pokazywać, jak wygląda ubieranie, wejście do przedszkola. Można kupić klepsydry, żeby dziecko samo mierzyło czas. Można stworzyć tablicę, gdzie dziecko będzie samo odhaczało, co zrobiło (umycie zębów, ubieranie się). Jeśli Państwo będą poganiać dziecko, to efekt będzie odwrotny. Warto zastosować formę zabawy, żeby zachęcić dziecko do wyjścia z domu.

Witam, mój synek obecnie 6 lat już w poprzednim roku szkolnym miał problem z przedszkolem, a mianowicie mówi że nie chce chodzić do przedszkola, nie umie się uczyć, i nawet nie chce za bardzo pracować w książkach. Jak rozmawiać z dzieckiem aby miał pozytywne nastawienie ? Dodam że jak wraca do domu to jest zadowolony

Paulina Mierzejewska, psycholożka dziecięca
Być może wymagania są nieadekwatne to wieku dziecka i może trzeba rozłożyć ten materiał na mniejsze partie materiału. Dzieci w tym wieku najczęściej uczą się poprzez zabawę. Warto wzmacniać dziecko poprzez pozytywne komunikaty, które nie oceniają efektów pracy, ale samo zaangażowanie dziecka.

Witam, czy 1,5 dziecko można przenieść do innego żłobka? Trochę się boję że będzie to dla córki zbyt duża zmiana bo od 8 miesięcy chodzi do tego samego żłobka i zakładam ze już się przyzwyczaiła. Dziękuję, Gosia

Paulina Mierzejewska, psycholożka dziecięca
Jeśli może Pani nie przenosić dziecka, to lepiej zostawić w miejscu, które zna. Jeśli taka zmiana jest konieczna, bo na przykład coś się dzieje w żłobku niepokojącego lub nagle zmienia Pani miejsce zamieszkania to w takiej sytuacji można zmienić żłobek.

Dzień dobry. Uważam że mój syn się stresuje. W przedszkolu bardzo często wymiotował. Przez jakiś czas było dobrze, jednak przed samym rozpoczęciem roku szkolnego, syn idzie do 1 klasy, problem powrócił. Od samego rana jak wstanie ma problemy żołądkowe. W jaki sposób można mu pomóc ? Czy myśli pani że to podłoże psychiczne czy inne sprawy. Dodam że mieszkamy w Niemczech a nasz syn dobrze sobie radzi z językiem niemieckim. Dziękuję.

Paulina Mierzejewska, psycholożka dziecięca
Bardzo prawdopodobne, że są to objawy psychosomatyczne. Potrzebna jest konsultacja z psychologiem, który pracuje z lękiem. Proszę pamiętać, że im szybciej się Państwo skonsultują, tym łatwiej będzie poradzić sobie z lękiem. Proszę porozmawiać z wychowawcą i zgłosić, że taki problem jest. Być może w szkole jest jakiś psycholog, który mógłby Państwa wesprzeć na miejscu. Warto zaprosić kolegę ze szkoły, ale poza terenem placówki.

Dzień dobry Moja córka, stosuje żywienie wybiórcze, ma kilka potraw, które na okrągło je. Przez to izoluje się od większych grup. Na myśl o powrocie do szkoły źle czuje się pod względem psychicznym. Ma 16 lat i nie wiem jak jej pomóc. Chodziła na terapię do psychologa, ale nic nie pomogło. Proszę o pomoc. Pozdrawiam serdecznie Beata Jackowiak

Paulina Mierzejewska, psycholożka dziecięca
Pani Beato, trzeba to skonsultować z psychologiem prowadzącym, który zna Państwa sytuację. Być może będzie potrzebna konsultacja z lekarzem psychiatrą.

Moja autystyczna wnuczka jest wzorową uczennicą ale jest mniej sprawna fizycznie i WF jest jej zmorą czy taki test sprawnościowy też powinna przechodzić bo to spowoduje u niej dodatkowy niepotrzebny stres

Paulina Mierzejewska, psycholożka dziecięca
W tym wypadku proponuje skonsultować to z nauczycielem, czy jest taka konieczność, a być może jest możliwość wykonywania takich ćwiczeń bez obecności rówieśników.

4 klasa . Dzieci już trochę się znają mimo to syn obawia się powrotu. Boi się nowych obowiązków, ocen ze strony kolegów niewidzianych przez wakacje, nowej Pani wychowawczyni. Jak skutecznie zapewnić dziecku spokojny powrót. Jakich słów używać. Bo samo stwierdzenie Każdy się boi, będzie dobrze.-nie rozwiązuje tego problemu stresu

Paulina Mierzejewska, psycholożka dziecięca
Możemy przygotować plan działania na te nowe obowiązki. Być może potrzebuje wiedzieć, jak sobie z tym poradzić. Warto sprawdzić, czy wcześniej nie miał problemów z tymi kolegami lub w klasie z oceną rówieśniczą. Może Pani przećwiczyć z synem, jakich słów używać żeby zacząć rozmowę, np zapytać jak minęły wakacje lub powiedzieć coś miłego. Odczuwanie lęku jest naturalne przypadku zmiany. Możemy dać przedmiot (gniotek, pop it), który pomoże się zrelaksować, przećwiczyć techniki oddechowe, by móc z nich skorzystać w przypadku odczuwania lęku.

Jak przestrzec dziecko(nastolatka)przed złym/destrukcyjnym towarzystwem ?

Paulina Mierzejewska, psycholożka dziecięca
Warto wcześniej zadbać o to, żeby dziecko miało grupy rówieśnicze ze wspólnymi zainteresowaniami, takimi jak na przykład sport, inne pasje. Może Pani rozmawiać z dzieckiem, żeby miało poczucie, że jest Pani bezpieczną przystanią. Proszę pamiętać, że jest to wiek, w którym dziecko potrzebuje szukać swojej drogi. Emocje i hormony trochę inaczej pracują i każdą uwagę bierze do siebie, więc potrzeba dużego wyczucia. Polecam książkę "Jak dogadać się z nastolatkiem". Tam są gotowe scenariusze rozmów na trudne sytuacje.

Witam, córka jako jedyna z grupy z przedszkola nie dostała się do grupy w SP ze wszystkimi dziećmi. W grypie A jest 8 jej koleżanek z przedszkola a ona jedna z chłopcem jest z obcymi dziećmi w B. Niby to rozumie ale wczoraj już się smucila, ze wszystkie są razem a ona nie będzie nikogo znała…

Paulina Mierzejewska, psycholożka dziecięca
Taki lęk może się pojawić, bo widzi, że koleżanki są gdzie indziej. To co może Pani zrobić to skupić się na nowej grupie i co fajnego tam na nią czeka. Może jest jakaś koleżanka, z którą udało się porozmawiać, zaprosić ją na spacer poza przedszkolem. Może jest ktoś, kto ma wspólne zainteresowania. Może coś przynieść z domu, czym chciałaby się podzielić i zainteresować grupę.

Mój syn nie może się pogodzić ze jest już w piątej klasie. Mówi że chciałby być małym chłopcem nie dorastać. Wyzwala to w nim duże emocje, płacze, jest smutny. Nie wiem jak mu pomóc.

Paulina Mierzejewska, psycholożka dziecięca
Powinna Pani skonsultować się ze specjalistą, ponieważ może to wynikać z leku separacyjnego. Być może syn ma silną potrzebę bycia z Panią. Może Pani z nim porozmawiać co boi się stracić jak dorośnie.