Choroby zawodowe to istotny problem wielospecjalistyczny. Średnio co trzecia osoba w Polsce cierpi z powodu choroby zawodowej związanej z narządem głosu. Są to przede wszystkim nauczyciele. Na drugim miejscu wśród chorób zawodowych jest niedosłuch. Natomiast kolejne miejsce zajmują pylice.
Co to jest choroba zawodowa?
Choroba zawodowa to choroba wymieniona w wykazie chorób zawodowych, która bezspornie bądź z wysokim prawdopodobieństwem powstała w wyniku działania czynników szkodliwych w miejscu pracy czy w związku z wykonywaniem czynności zawodowych. Choroba zawodowa rozpoznawana jest w okresie zatrudnienia pracownika na danym stanowisku. W innym wypadku konieczne jest zachowanie odstępu czasu od zakończenia pracy do pojawienia się objawów chorobowych, określonego w wykazie chorób zawodowych. W związku z rozpoznaniem choroby zawodowej pracownik otrzymuje odpowiednie świadczenia.
Jakich zawodów może dotyczyć choroba zawodowa?
Choroba zawodowa może wystąpić w każdym zawodzie. Ze względu na stałe obciążenie głosu i dużą wrażliwość aparatu mowy, najczęściej na chorobę zawodową zapadają nauczyciele. Wiele innych zawodów wykazuje również bardzo wysokie ryzyko wystąpienia choroby zawodowej. Należą do nich: górnicy, rolnicy, policjanci, osoby ze służby zdrowia, jak pielęgniarki i lekarze.
Jakie są pierwsze objawy depresji? Odpowiedź znajdziesz w naszym filmie:
Choroba zawodowa – obowiązki pracodawcy
Pracodawca ma obowiązek zgłosić przypadek podejrzenia choroby zawodowej do okręgowego inspektoratu sanitarnego. Jednak takie zgłoszenie może również wykonać sam chory. Po dokonaniu zgłoszenia ustala się nasilenie narażenia na czynniki sprzyjające wystąpieniu danej choroby, dąży się do usunięcia czynnika sprawczego bądź zastosowania niezbędnych środków zapobiegawczych. Pracodawca musi umożliwić pracownikowi poddanie się procesowi leczniczemu.
Wykaz chorób zawodowych
Wykaz chorób zawodowych obejmuje następujące jednostki chorobowe:
1. Ostre lub przewlekłe zatrucia, a także konsekwencje związane z działaniem substancji chemicznych w miejscu pracy.
2. Gorączka metaliczna.
3. Pylice płuc.
4. Schorzenie tkanki opłucnej bądź osierdzia wynikające z narażenia na azbest w miejscu pracy.
5. Przewlekłe obturacyjne zapalenie oskrzeli, będące konsekwencją ekspozycji na szkodliwe gazy bądź pyły w dawkach przekraczających dopuszczalne normy. Jednym z kryteriów kwalifikacyjnych jest spadek natężonej objętości sekundowej w pierwszej sekundzie badania spirometrycznego poniżej 60% wartości docelowej.
6. Astma oskrzelowa.
7. Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych wywołane wpływem czynników zewnętrznych.
8. Ostre reakcje alergiczne o charakterze uogólnionym.
9. Byssinoza.
10. Beryloza.
11. Choroby płuc będące konsekwencją narażenia na pyły.
12. Alergiczny nieżyt nosa.
13. Zapalenie obrzękowe krtani o podłożu alergicznym.
14. Perforacja przegrody nosa wywołana substancjami o działaniu żrącym lub drażniącym.
15. Przewlekłe choroby narządu głosu wywołane nadmiernym wysiłkiem głosowym przez co najmniej 15 lat.
16. Choroby wywołane narażeniem na promieniowanie jonizujące.
17. Nowotwory złośliwe, na których rozwój mogły mieć istotny wpływ czynniki występujące w miejscu pracy o właściwościach rakotwórczych.
18. Choroby skóry (głównie alergiczne i grzybicze).
19. Przewlekłe choroby układu ruchu, które wynikają z postawy czy sposobu wykonywania pracy.
20. Przewlekłe choroby obwodowego układu nerwowego mające związek z rodzajem wykonywanej pracy.
21. Odbiorczy ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowany hałasem, wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB o trwałym charakterze i obustronnym.
22. Zespół wibracyjny.
23. Choroby wywołane pracą w warunkach podwyższonego ciśnienia atmosferycznego.
24. Choroby wywołane działaniem wysokich albo niskich temperatur otoczenia.
25. Choroby narządu wzroku wywołane czynnikami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi.
26. Choroby zakaźne lub pasożytnicze oraz ich następstwa.
Choroba zawodowa a emerytura
Uzyskanie uprawnień emerytalnych czy zakończenie pracy nie wyłącza chorego z rozpoznania choroby zawodowej. Emeryt może otrzymać rentę z tytułu niezdolności do pracy z ubezpieczenia wypadkowego. Może otrzymać emeryturę powiększoną o połowę renty czy też rentę powiększoną o połowę emerytury. Jeśli dana osoba nie jest w stanie pracować, czyli ma orzeczoną niezdolność do pracy z powodu choroby zawodowej, może uzyskać rentę z ubezpieczenia wypadkowego.
