Angina Plauta-Vincenta jest ostrym zapaleniem gardła na tle bakteryjnym, najczęściej bakterią Fusobacterium necrophorum. Objawy mogą przypominać powszechniejszą anginę paciorkowcową, choć w tym przypadku nalot jest zazwyczaj jednostronny na górnym biegunie migdałka, a pod nalotem zwykle tworzy się owrzodzenie. Ból gardła jest dość silny i raczej jednostronny.
Czym jest angina Plauta i Vincenta?
Angina Plauta i Vincenta (lub po prostu Plauta-Vincenta) jest bardzo rzadką bakteryjną chorobą, występującą głównie u mężczyzn. Zmiany w postaci szarawego nalotu zlokalizowane są z reguły na jednym migdałku. Ból gardła jest bardzo uciążliwy, nasila się podczas przełykania, a objawem towarzyszącym jest nieprzyjemny zapach z ust. Bakteria, która atakuje układ chłonny gardła, została opisana po raz pierwszy przez lekarzy Hugo Carla Plauta i Jeana Henriego Vincenta Plauta.
Jakie są przyczyny anginy Plauta-Vincenta?
Jest to choroba wywoływana przez różne bakterie, szczególnie przez Treponema vincenti, Fusobacterium necrophorum i Leptotrichia buccalis. Niewiadomo jednak, czy te bakterie bezpośrednio powodują chorobę czy wywołują wtórne nadkażenie gardła. Czynnikami sprzyjającymi chorobie są niedożywienie i słaba higiena jamy ustnej.
Angina Plauta-Vincenta – objawy
Główny objaw anginy Plauta-Vincenta to ból gardła w okolicy zainfekowanego migdałka, nasilający się podczas połykania. Węzły chłonne po stronie zajętej stanem zapalnym są powiększone, a chory ma bardzo nieprzyjemny zapach z ust. Chory ogólnie czuje się źle, ma problem z przyjmowaniem płynów i posiłków. Jeśli zmiany przybierają charakter błoniasto-wrzodziejący, mogą tworzyć głębokie owrzodzenia. Jeśli spróbuje się usunąć nalot, dochodzi do krwawienia. Zdarza się, że zmiany rozprzestrzeniają się na inne okolice jamy ustnej, np. dziąsła, drugi migdałek, podniebienie czy policzki. Ogólny stan chorego nie pogarsza się znacząco, kontrastuje z dość nasilonymi i niepokojąco wyglądającymi zmianami na migdałkach.
Rozpoznanie anginy Plauta-Vincenta
Niezbędnym elementem diagnostyki jest wykonanie biopsji i pobrania fragmentu migdałka. Jest to konieczne celem odróżnienia anginy Plauta-Vincenta od zmian nowotworowych. Konieczne jest różnicowanie tej jednostki chorobowej również z ostrą białaczką czy błonicą. Bakterie wywołujące anginę Plauta-Vincenta można wykryć za pomocą rozmazu na szkiełku podstawowym. Można je również zidentyfikować poprzez hodowlę na odpowiednim podłożu.
Leczenie anginy Plauta i Vincenta
Domowe sposoby, jak płukanki gardła czy pędzlowanie migdałków preparatami o właściwościach odkażających i przeciwgorączkowych, mogą stanowić leczenie wspomagające. Właściwe leczenie opiera się na antybiotykoterapii z zastosowaniem penicyliny. Nalot powinien oddzielić się samoistnie po mniej więcej 2 tygodniach. Rzadko bywa konieczna interwencja laryngologiczna.
